Programa dobre comisariado polo cineasta Cyril Schäublin, poñendo en relación o seu filme Disturbios coa sinfonía urbana berlinesa Xente en domingo (1930).
Por que Xente en domingo
Por Cyril Schäublin
MENSCHEN AM SONNTAG apareceu o mesmo ano no que Siegfried Kracauer publicou o seu libro DIE ANGESTELLTEN ("As masas asalariadas"), un estudo da "vida cotiá" dos traballadores da cidade de Berlín en 1930, e a película e o libro comparten algunhas misteriosas similitudes. Quizais a cuestión do punto de vista, de como e dende onde mirar á xente cun filme ou cun libro. A idea cinematográfica de Siodmak, Ulmer e Wilder para MENSCHEN AM SONNTAG non atopou financiamento e só se realizou porque un tío rico de Siodmak compartiu algunhas das súas posesións, 5000 marcos, cos que se fixo a fita.
Aínda que podería pensarse que existía certa "liberdade" no cinema dos anos vinte en Berlín, a produción e recepción de MENSCHEN AM SONNTAG demostra que a industria cinematográfica xa tendía cara enfoques estandarizados e centralizados nas súas formas de produción e o seu discurso. MENSCHEN AM SONNTAG, usando unicamente actores denominados como "non profesionais", e ao traballar con estruturas que superan as solucións suxeridas polo orzamento e o capital, conseguiu saírse deses estándares e significados herdados.
Quizais todo se remonte á noción do que pode mostrarse de forma manifesta nunha película: como retratar a vida das persoas. MENSCHEN AM SONNTAG convoca linguaxes, rostros, mans, que -para min- parecen ter lugar fóra da liturxia do cinema, e das súas definicións e miradas centralizadas nel. Iso é o que fai que esta fita sexa tan fermosa para min e polo que me encanta. Métese nun territorio alén de todo iso, máis alá da afirmación da realidade, que sempre é sospeitosa. Como escribiu Siegfried Kracauer en DIE ANGESTELLTEN en 1930: "A realidade é unha construción. A vida só pode ser observada para que chegue a ser. Só dende os seus extremos pode ser iluminada".